In de uitspraak van de rechtbank Limburg, 12 maart 2018, ECLI:NL:RBLIM:2018:2318 ging het om een straatverbod dat gevraagd werd op te leggen aan een vader die regelmatig in dronken toestand de woning van de zoon bezoekt. De vader verschaft zich dan vaak met dreigementen en geweld toegang tot de woning. Zijn vader heeft  de zoon en zijn echtgenote ook diverse malen met de dood bedreigd. Er waren meerdere sommaties van de advocaat van de zoon aan het adres van vader om zich niet meer in de omgeving van de woning van zijn zoon te begeven, maar daar heeft de vader geen gehoor gegeven. De gebeurtenissen hebben een enorme impact op de zoon (en zijn echtgenote). Hij wil dit niet meer meemaken.

Onderbouwing straatverbod

The post Straatverbod tegen vader die steeds dronken stampij maakt appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Stalking niet in hoge mate aannemelijk

Een straatverbod en, als afgeleide daarvan, een contactverbod vormt een inbreuk op het aan een ieder toekomend recht om zich vrijelijk te bewegen. Voor het toewijzen van een zo ingrijpende maatregel moet sprake zijn van in hoge mate aannemelijke feiten en omstandigheden die zo’n inbreuk kunnen rechtvaardigen.

Dit zien we ook in de uitspraak van de rechtbank Almelo, 23 juli 2010, ECLI:NL:RBALM:2012:BX2360:

“4.3. Naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter hebben eisers thans (nog) onvoldoende aannemelijk gemaakt dat gedaagden op een dusdanige stelselmatige en ontoelaatbare wijze inbreuk gemaakt hebben op hun persoonlijke levenssfeer dat het opleggen van een contact- en/of straatverbod is gerechtvaardigd. Daartoe overweegt de voorzieningenrechter als volgt.

4.4. Gedaagden hebben de stellingen van eisers gemotiveerd betwist. Zo hebben gedaagden er, onder meer onder verwijzing naar een als productie ingebracht urenbriefje, op gewezen dat gedaagde 2 aan het werk was op het moment dat zij volgens de aangifte van eisers een confrontatie met eisers zou hebben gehad op 23 september 2011. Ook betwisten gedaagden aan de hand van een overgelegde uitdraai van de bus dat gedaagde 3 op 1 januari 2012 vanuit zijn bus onwelvoegelijke taal naar eisers zou hebben geroepen. Gedaagde stelt dat hij die dag ziek was en bij zijn vriendin elders verbleef. Eisers voeren daartegen dan weer ondermeer aan dat het urenbriefje wellicht gemanipuleerd is en dat een kilometerregistratie als de onderhavige niet redengevend is nu gedaagde die registratie zelf bijhoudt. De voorzieningenrechter overweegt dat hij onvoldoende onderbouwing aantreft om te kunnen oordelen of de ene dan wel de andere partij gelijk heeft waar het gaat om de genoemde incidenten.

4.6. Het hiervoor gestelde betekent niet dat geen van de in de aangiftes vermelde incidenten heeft plaatsgevonden. Dit volgt reeds uit de omstandigheid dat gedaagden 4 en 7 zijn veroordeeld wegens beledigingen geuit op 23 september 2011 en 2 juni 2012 en gedaagde 6 voor een bedreiging die heeft plaatsgevonden op 23 september 2011. Ook de omstandigheid dat de burgemeester van Twenterand een mediationtraject tussen partijen op kosten van de gemeente heeft aangeboden, vormt een aanwijzing dat er wel degelijk iets speelt tussen partijen. Het gaat bij de beoordeling van een vordering tot een straatverbod of contactverbod echter mede om de hevigheid en de stelselmatigheid van de bejegeningen. Die elementen kunnen, nu tegen de aangiften van eisers grotendeels ontkenningen van gedaagden staan, in dit kort geding niet worden getoetst, bijvoorbeeld aan de hand van verklaringen van buren of derden die volgens eisers getuigen waren van de incidenten of aan de hand van naar aanleiding van incidenten opgestelde politierapporten of meldingsrapporten. Gelet daarop kan er thans niet van worden uitgegaan dat sprake is van zodanig stelselmatige en hevige beledigingen en bedreigingen van eisers dat op die grond gedaagden door een straat- of contactverbod op straffe van dwangsommen moeten worden beperkt.”

The post Ontkenning stalking leidt tot afwijzing vorderingen appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Toetsingscriterium in hoger beroep

Indien, zoals hier, in hoger beroep de vraag moet worden beantwoord of een in kort geding verlangde voorziening, na toewijzing daarvan door de voorzieningenrechter, ook in hoger beroep voor inwilliging in aanmerking komt, dient ook in hoger beroep mede te worden beoordeeld of de (oorspronkelijk) eisende partij ten tijde van het arrest van het hof (ex nunc) bij die voorziening een spoedeisend belang heeft (vgl. HR 30 juni 2000, NJ 2001, 389 en 31 mei 2002, NJ 2003, 343). Indien dat niet (langer) het geval is, kan een in eerste aanleg uitgesproken veroordeling tot nakoming, hoezeer ook naar de toenmalige stand van zaken gerechtvaardigd, in appel niet worden bekrachtigd.

Zie ook Gerechtshof Leeuwarden, 9 oktober 2012, ECLI:NL:GHLEE:2012:BX9793.

The post Toetsing straatverbod in hoger beroep appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Reikwijdte strafrechtelijk straatverbod en contactverbod?

Het is altijd de vraag of het strafrechtelijk straatverbod en contact dezelfde reikwijdte heeft als beoogd wordt met een civielrechtelijke vordering om een straatverbod en contactverbod op te leggen. Het kan zijn dat u er belang bij heeft om een groter gebied te vragen, of ten aanzien van een bredere kring personen. U hebt dan een zelfstandig belang om naast de strafrechtelijke procedure om een straat- en contactverbod te vragen

Duur straat- en contactverbod

Ook de (beperkte) duur van het straatverbod en contactverbod kan een reden vormen om daarnaast ook civielrechtelijk een straatverbod en contactverbod te vorderen. U bent anders namelijk afhankelijk van de bereidheid en medewerking van de officier van justitie, terwijl u het met een civielrechtelijk verbod zelf in de hand hebt wanneer het straatverbod en contactverbod eindigt.

Sterke arm

U hebt middels een civielrechtelijk straatverbod en contactverbod bovendien een zelfstandige bevoegdheid om de straatverboden met behulp van de sterke arm (de politie) ten uitvoer te leggen. Ook daarin schuilt een wezenlijk belang om naast het strafrechtelijk straatverbod en contactverbod ook een civielrechtelijk verbod te vorderen.

Vrijwaring inbreuken persoonlijke levenssfeer

U hebt een belang om gevrijwaard te worden van verdere inbreuken op uw persoonlijke levenssfeer en dit belang dient te prevaleren boven het belang van de ander om zich vrijelijk te kunnen bewegen.

The post Civielrechtelijk straatverbod en contactverbod ook naast strafrechtelijk straatverbod en contactverbod appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Feitencomplex

Contactverbod

De vrouw vorderde dat de voorzieningenrechter bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad en op de minuut:
1. de man verbiedt onmiddellijk na betekening van het in deze te wijzen vonnis, de woning aan [adres] nog te betreden, met machtiging op de vrouw de man aldaar desnoods met behulp van de sterke arm te doen verwijderen bij overtreding van dit verbod en de man tevens verbiedt zich nog te vervoegen aan het adres [adres] of zich op te houden in de straat waar de vrouw woont tenzij de vrouw schriftelijk toestemming verleent daarvoor, eveneens met machtiging op de vrouw de man te doen verwijderen met behulp van de sterke arm bij overtreding van deze verboden dan wel één daarvan onder verbeurte van een dwangsom van € 500,- voor iedere keer dat de man deze verboden dan wel één daarvan overtreedt;
2. de man verbiedt onmiddellijk na betekening van het in deze te wijzen vonnis de vrouw telefonisch dan wel via internet of enig elektronisch berichtenverkeer lastig te vallen en/of privégegevens van de vrouw en/of de kinderen van partijen, waaronder begrepen haar naam in het openbaar te doen circuleren op welke wijze dan ook met name via internet en ander elektronisch verkeer, onder verbeurte van een dwangsom van € 500,- voor iedere keer dat de man dit verbod overtreedt;
3. de man verbiedt een facebook pagina op naam van de kinderen van partijen en/of de vrouw zelf aan te maken en voor zover dat al een feit is dit onmiddellijk na betekening van het in deze te wijzen vonnis ongedaan te maken op verbeurte van een dwangsom van € 500,- voor iedere keer dat de man nalatig blijft dit ongedaan te maken en/of dit verbod overtreedt,

Straatverbod

Ten aanzien van het gevorderde straatverbod stelt de rechter zich kritisch op. De rechter overweegt

“De vrouw heeft ter zitting gesteld dat zij in april 2013 in het kader van de overdracht van de kinderen de Wii-spelcomputer aan de man heeft meegegeven, waarna de man later op die dag wederom aan de woning is verschenen. De man heeft daarop geantwoord dat het bezoek aan de woning was afgesproken en dat hij een half uur later naar de woning van de vrouw is teruggekeerd, omdat de door de vrouw aan hem gegeven Wii-spelcomputer niet compleet was.

The post Contactverbod, ook via facebook appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Beoordelingskader

De rechter hanteerde het volgende beoordelingskader:

“Een straatverbod zoals gevorderd, betreft een dusdanige inbreuk op het aan een ieder toekomende recht om zich vrijelijk te verplaatsen, dat een dergelijke ingrijpende maatregel uitsluitend kan worden toegewezen indien er sprake is van zeer aannemelijke feiten en omstandigheden die een dergelijke inbreuk rechtvaardigen.”

Standpunt man

Door de man is in dit verband aangevoerd dat zich in het verleden, sinds de breuk tussen partijen, reeds meerdere incidenten hebben voorgedaan. Hij heeft daarbij verklaard dat de vrouw een vorige oppas zodanig onheus bejegend heeft dat deze heeft aangegeven niet langer als oppas te willen fungeren. Hij heeft verklaard dat hij om die reden dit keer niet met de vrouw heeft kort gesloten dat hij het weekend van 1 t/m 3 maart in het buitenland verbleef en [kind 2] bij een oppas achterliet, teneinde te voorkomen dat de vrouw opnieuw de oppas zou ‘wegjagen’. Hij heeft benadrukt dat het incident zeer grote impact heeft gehad op het gevoel van veiligheid van [kind 2], maar ook op zijn eigen gevoel van rust en veiligheid in de woning. Verder heeft hij aangegeven dat hij het vooral onbegrijpelijk vindt dat de vrouw naar zijn woning is toegegaan om poolshoogte te nemen nadat tussen partijen sms-contact had plaatsgevonden, waarbij de vrouw haar zorg had uitgesproken en hij de vrouw had verteld dat hij [kind 2] gesproken had en dat alles in orde was. Hij heeft betoogd dat hij met zijn vordering beoogt te voorkomen dat de vrouw zijn erf nog kan betreden en bij of in de woning kan komen.

Standpunt vrouw

Door de vrouw is verklaard dat [kind 2] telefonisch contact zocht met [kind 1] die op dat moment bij haar was en zei dat hij geen eten meer had omdat de eieren waren stuk gevallen. De vrouw heeft verklaard dat zij toen [kind 1]t met een doosje eieren naar de woning van de man heeft gebracht en dat zij toen [kind 2] binnen alleen aan tafel zag zitten. Aangezien zij het gevoel had dat de man [kind 2] aan zijn lot had overgelaten, terwijl [kind 2] pas 13 is, wilde zij aan [kind 2] vragen of alles wel goed was. Toen zij echter door het tuinhekje liep, richting de voordeur, kwam [kind 2] boos naar buiten en begon haar te slaan en te stompen. Zij heeft desgevraagd verklaard dat haar gevoel dat [kind 2] alleen gelaten was ook voortkwam uit de omstandigheid dat [kind 1] haar geen antwoord wilde geven op de vraag wie de oppas was. Een en ander aldus de vrouw.

Oordeel rechter

De voorzieningenrechter overweegt als volgt:

“Hoewel uit de beschikking van de rechtbank van 27 februari 2013 blijkt dat partijen in die procedure hebben aangegeven dat hun onderlinge communicatie sterk verbeterd zou zijn en partijen dit ook tijdens de mondelinge behandeling in de onderhavige zaak nogmaals hebben bevestigd, is ter zitting vooral het beeld naar voren gekomen van wantrouwen naar elkaar toe. Duidelijk is dat partijen nog veel te veel vast zitten in hun rol van ex-partners en nog niet in staat zijn op het niveau van ouders van hun gezamenlijke kinderen met elkaar te praten. Partijen maken daarbij elkaar over en weer verwijten zonder er blijk van te geven in te zien dat zij zelf ook een aandeel in de gebeurtenissen hebben. De voorzieningenrechter spreekt de hoop uit dat partijen toch blijven werken aan het (verder) verbeteren van hun onderlinge communicatie, in het belang van hun kinderen.

4.5 Ten aanzien van het incident in het weekend van 2/3 maart jl. is de voorzieningenrechter van oordeel dat de vrouw de grens van het toelaatbare heeft overschreden. [kind 2] verbleef op dat moment bij de man en indien de man ervoor kiest [kind 2] onder de hoede van een oppas achter te laten is hij daarin vrij. De vrouw heeft over de gang van zaken in de woning van de man niets te zeggen. Uiteraard kan van de vrouw niet verlangd worden dat zij haar moedergevoelens uitschakelt, maar zij had over haar zorgen reeds sms-contact met de man gehad en die had haar verzekerd dat alles in orde was. Het was niet aan haar om vervolgens te gaan controleren of dat wel klopte. Door die handelwijze heeft zij een escalatie veroorzaakt die zeker op [kind 2], maar ook op de andere kinderen, een grote impact heeft gehad. Zeker in het licht van de overwegingen in de beschikking van de rechtbank van 27 februari 2013, die nog maar enkele dagen daarvoor was afgegeven, en waarin is overwogen hoe kwetsbaar [kind 2] op dit moment is, had de vrouw [kind 2] met rust moeten laten en zich niet in de richting van de woning moeten begeven.

4.6 Aangezien de vrouw hiervan ter zitting niet doordrongen leek (zij handelde immers alleen uit haar gevoel als moeder) ziet de voorzieningenrechter aanleiding de vordering van de man toe te wijzen op de wijze als hierna te vermelden, teneinde gelijksoortige incidenten in de toekomst te voorkomen.”

The post Straatverbod appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Verweer vader

De vader voerde in de procedure het volgende verweer:

“Gedaagde betwist dat er sprake is geweest van seksueel misbruik van eiseressen. De door eiseressen in het geding gebrachte verklaringen en andere bescheiden kunnen dit ook niet aantonen of aannemelijk maken. De verklaringen van derden zijn vaag en van horen zeggen. Bovendien zou een en ander zich enkele decennia geleden hebben afgespeeld en verklaringen daarover zijn niet betrouwbaar te noemen. De beschuldigingen zijn niet te rijmen met de gewone hartelijke en familiaire contacten die eiseressen tot voor kort hebben gehad met gedaagde, eiseres sub 2 en haar gezin tot februari 2006 en eiseres sub 1 tot 2003. Eiseres sub 1 heeft enkele jaren geleden het contact met hem verbroken, omdat hij naar de buurt in Amsterdam Zuid verhuisde waar ook zijn voormalige echtgenote, de moeder van eiseressen, woonde. Dit leek eiseres sub 1 gezien de problematische verhoudingen sinds de echtscheiding geen goed idee. De echtscheiding zelf was echter voor eiseressen al die jaren nooit aanleiding geweest om de contacten met gedaagde te verbreken. Dat eiseressen in februari 2006 plotseling gedaagde van seksueel misbruik beschuldigden, kan wellicht zijn veroorzaakt door de druk die de moeder van eiseressen steeds op hen heeft uitgeoefend tegen gedaagde. De oorsprong van de beschuldigingen is ook tot twee keer toe bij de moeder te vinden, een keer tien jaar geleden, maar toen had dat nog geen gevolgen. Het tijdstip waarop het seksueel misbruik volgens eiseressen zou hebben plaatsgevonden is inmiddels dertig jaar geleden, en waarheidsvinding op een dergelijke termijn is vrijwel onmogelijk. Dat eiseressen zich onder behandeling hebben gesteld van therapeuten, maakt niet dat die therapeuten een uitspraak kunnen doen over de feitelijke betrouwbaarheid van een verklaring van de eiseressen. Overigens is er sprake van tegenstrijdigheden in de verklaringen wanneer het seksueel misbruik zou hebben plaatsgevonden en wanneer eiseressen het van elkaar wisten. In dit kort geding kan niet de waarheid of de aannemelijkheid van gebeurtenissen worden onderzocht. De aard en de duur van de gevraagde voorzieningen vergen strenge eisen aan het bewijs. Van een strafrechtelijke en/of civielrechtelijke procedure, omkleed met de nodige bewijsrechtelijke waarborgen, is echter geen sprake geweest. Nu volstrekt onaannemelijk is dat gedaagde zich aan seksueel misbruik schuldig heeft gemaakt, is er voor een straatverbod geen plaats. Hoewel gedaagde ontkent eiseressen seksueel te hebben misbruikt, ziet hij wel dat ze nu psychisch lijden en zich ook onder behandeling van therapeuten hebben gesteld. Wat de oorzaak daarvan ook moge zijn, hij vindt dit erg en is bereid om hen tegemoet te komen en hen zoveel als redelijk is te vermijden. Dat betekent echter niet een gedwongen verhuizing, van hem en van zijn gezin, te meer omdat toevallige ontmoetingen in het gewone dagelijkse verkeer zeer sporadisch voorkomen. Overigens heeft gedaagde zelf ook geen enkele behoefte meer om eiseressen te zien. Met de gevraagde verboden, de omvang en de termijn, hebben eiseressen geen enkel oog voor de belangen van gedaagde en zijn gezin. ”

Afwijzing straatverbod en contactverbod

De rechter wijst het gevorderde straatverbod en contactverbod af, en overweegt daartoe het volgende:

“5. Het opleggen van een straatverbod en verhuisgebod zoals thans door eiseressen is gevorderd, is (ook gezien de omvang van het gebied en de duur ervan) een vergaande en ingrijpende maatregel en een inbreuk op het grondrecht om zich vrijelijk te bewegen. Door eiseressen dienen voldoende feiten en omstandigheden te worden gesteld en aannemelijk te worden gemaakt die een dergelijke inperking in de bewegingsvrijheid van
gedaagde rechtvaardigen. Van belang daarbij is allereerst of zij voldoende aannemelijk hebben gemaakt dat gedaagde het door hen gestelde seksuele misbruik heeft gepleegd.

6. Gedaagde heeft gemotiveerd betwist dat hij eiseressen seksueel heeft misbruik. Nu hij de beschuldigingen ontkent, dienen aan de door eiseressen gestelde feiten en omstandigheden zware eisen te worden gesteld om het seksueel misbruik aannemelijk te kunnen achten. Voorshands kan uit de door hen in het geding gebrachte verklaringen en overige bescheiden niet tot de aannemelijkheid van de beschuldigingen worden geconcludeerd. Immers, de verklaringen en overige bescheiden betreffen ofwel gedragingen jegens anderen dan eiseressen, ofwel verklaringen van horen zeggen, ofwel tegenstrijdige verklaringen, ofwel verklaringen die zien op gedragingen en uitspraken van gedaagde ten aanzien van eiseressen, maar waaruit niet zondermeer enig seksueel misbruik volgt. Uit het door de echtgenoot van eiseres sub 2 opgenomen gesprek met gedaagde valt evenmin een erkenning van de beschuldigingen (ten aanzien van eiseres sub 2) op te maken. Daarbij speelt dat een en ander circa dertig jaar geleden gebeurd zou zijn. De vraag derhalve of de beschuldigingen van eiseressen juist zijn, dat gedaagde zijn stiefdochters seksueel misbruikt heeft in de periode dat zij tieners waren, vereist een nader onderzoek naar de feiten, waarvoor het kort geding zich echter niet leent. De vordering van eiseressen zal dan ook worden afgewezen. “

The post Straatverbod en contactverbod wegens seksueel misbruik in het verleden afgewezen appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Afwijzing straatverbod

De rechter past het beoordelingskader in dit soort zaken strikt toe; De rechter overweegt het volgende:

“De vraag waar de voorzieningenrechter zich over moet buigen is of het gedrag van de man op dit moment zodanig is dat dit een vergaande maatregel als een straat- en contactverbod rechtvaardigt. Voorshands heeft de voorzieningenrechter die overtuiging niet gekregen en hij overweegt daartoe het volgende:

Op daartoe gestelde vragen van de voorzieningenrechter heeft de vrouw tijdens de mondelinge behandeling geantwoord dat het ongeveer in april 2005 geweest moet zijn dat zij en de kinderen de man in de omgeving van het winkelcentrum hebben gezien. De man reed toen in zijn auto en betrokkenen hebben elkaar niet gesproken. De man is na de strafrechtelijke veroordeling niet aan haar deur geweest en evenmin heeft hij haar met mishandeling gedreigd of op andere wijze haar en de kinderen lastig gevallen. Ook is opmerkelijk dat de -advocaat van- vrouw van de gezinsvoogdes heeft vernomen dat de man het laat afweten. Zo is de man op een jongstleden gehouden zitting tot voortzetting van de ondertoezichtstelling niet verschenen. Hij heeft zijn kinderen al jaren niet meer gezien en hij kijkt niet naar zijn kinderen om.

Tijdens de mondelinge behandeling van het kort geding is overigens gebleken, zo blijkt uit de door de man overgelegde beschikking van 5 juli 2005, dat de politierechter in deze rechtbank geen termen aanwezig heeft gevonden om de bijzondere voorwaarde, zoals door de officier van justitie gevorderd, te wijzigen.

4. Een straatverbod maakt inbreuk op het fundamentele recht van de man op bewegingsvrijheid. Met het toewijzen van een dergelijk verbod dient dus zorgvuldig te worden omgegaan. De stelling van de vrouw dat zij de aanwezigheid van de man in het winkelcentrum als bedreigend heeft ervaren en dat zij de inhoud van de door haar in geding gebrachte ongedateerde brief van de man als bedreiging ervaart, rechtvaardigen niet een straatverbod. Evenmin rechtvaardigt een dergelijke beslissing in kort geding de omstandigheid dat de wijkagent ervan is uitgegaan, zo is door de vrouw gesteld, dat de vordering tot wijziging van de bijzondere voorwaarde zou worden toegewezen. Bovendien wordt op geen enkele wijze onderbouwd of is anderszins komen vast te staan dat de man zich thans zodanig gedraagt dat dit voor de vrouw een inbreuk op haar persoonlijke levenssfeer en vrijheid van beweging betekenen.”

The post Een enkele bedreigende brief en het tegenkomen van de man is onvoldoende voor straatverbod appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Beoordelingskader straatverbod en contactverbod

Het hof schetst het volgende beoordelingskader voor het opleggen van een straatverbod en/of contactverbod:

“Bij de beantwoording van deze vraag stelt het hof voorop dat het op de weg van [geïntimeerden] ligt – in wier stellingen immers besloten ligt dat [appellant] zich zodanig jegens hen gedraagt dat dit gedrag als (dreigend) onrechtmatig handelen in de zin van artikel 6:162 BW moet worden aangemerkt en daarom verboden als onder 3.1 bedoeld rechtvaardigt – om in het kader van het onderhavige geding voorshands aannemelijk te maken dat bij [appellant] van zodanig gedrag jegens hen sprake is. Voorts stelt het hof voorop dat de vraag of gegeven het gedrag van [appellant] een contact- en straatverbod gerechtvaardigd is, moet worden beantwoord aan de hand van de omstandigheden van het geval en met inachtneming van de bij de beantwoording van deze vraag betrokken belangen van beide partijen.”

Afwijzing straatverbod en contactverbod

Het hof beslist vervolgens dat het gevorderde straatverbod en het contactverbod moet worden afgewezen. Het hof overweegt daartoe het volgende:

” Nu de gegevens waarover het hof thans beschikt onvoldoende zijn voor de conclusie dat ervan moet worden uitgegaan dat op dit moment van de kant van [appellant] een concrete dreiging bestaat dat onrechtmatig wordt gehandeld, bestaat geen grond om – naar hun aard vèrstrekkende – verboden als door [geïntimeerden] gevorderd op te leggen, en is reeds daarom evenmin voldaan aan het voor iedere voorziening in kort geding geldende vereiste van spoedeisend belang. Het betreden vonnis moet dus worden vernietigd. Nu tussen partijen echter nog wel een gespannen verhouding bestaat, zullen zij derhalve zelf een deëscalatie daarvan moeten zien te bewerkstelligen. Daarbij zullen zij vooral voor ogen moeten houden dat daarmee hun eigen belangen zijn gediend. Confrontaties waar het hier kennelijk om gaat, kennen per definitie geen winnaars maar leveren alleen – aan twee kanten – verliezers op. Het hof merkt hierbij op dat niet alleen [geïntimeerden] – die de verboden hebben gevorderd – maar ook [appellant] zelf – gelet op de inhoud van de door hemzelf geproduceerde verklaring (productie 1 bij memorie van grieven) – kennelijk inzien dat aan hun voortdurende confrontaties een eind moet komen. Met het oog op de naaste toekomst betekent dit dat [appellant] zich verstandig opstelt als hij in elk geval de straat en de woning van [geïntimeerden] zoveel mogelijk vermijdt, dat van [geïntimeerden] dezelfde verstandige houding mag worden verwacht met betrekking tot de straat en de woning van [appellant] en dat zowel [geïntimeerden] als [appellant] voor het overige ervoor moeten waken dat zij zich niet onnodig in situaties begeven die een escalerend effect kunnen hebben en dergelijke situaties derhalve voortdurend uit de weg dienen te gaan. Zij dienen elkaar, kort samengevat, te mijden.”

Compensatie proceskosten

Gelet op de aard van het onderhavige geschil en de strekking van de beslissing van het hof – er is weliswaar geen concrete dreiging van onrechtmatig handelen die het opleggen van verboden rechtvaardigt, maar wel is aangewezen dat partijen over en weer confrontaties uit de weg gaan, omdat deze geen winnaars maar alleen verliezers opleveren -, wil het hof, hoewel het vonnis waarvan beroep zal (moeten) worden vernietigd, ook zijn beslissing omtrent de kosten daarmee in overeenstemming laten zijn en zal het die – met een beroep op analogische toepassing van de in artikel 237 lid 1 Rv bedoelde uitzondering op het onderhavige geval – tussen partijen compenseren als hierna in het dictum bepaald.

The post Geen concrete bedreiging voor onrechtmatig handelen; straatverbod en contactverbod afgewezen appeared first on Straatverbod-contactverbod.

Vordering straatverbod en contactverbod

Eiseressen, de dochters, vorderden in kort geding de volgende verboden:

3.1. Eiseressen vorderen, samengevat,

• gedaagden te verbieden zich te bevinden of te begeven in de gemeente [naam gemeente], in [regio straatverbod]
• gedaagde te verbieden zich te bevinden of te begeven in de gemeente [naam gemeente] [regio straatverbod]
• gedaagden een contactverbod op te leggen in de ruimste zin des woords;
• bovenvermelde verboden aan gedaagden op te leggen op straffe van een dwangsom van € 500,- voor elke keer dat deze verboden bewijsbaar overtreden worden, te betalen binnen vijf werkdagen nadat daartoe is aangemaand;
•  te bepalen dat bij niet betaling van de verschuldigde dwangsom gedaagden gegijzeld kunnen worden voor de duur van 7 dagen voor ieder keer dat de verboden overtreden worden;
• eiseressen de bevoegdheid te geven de sterke arm in te roepen bij overtreding van de verboden;

Grondslag vordering

Eiseressen voerden als grondslag van het gevorderde aan dat hun recht en het recht van hun gezinnen op bewegingsvrijheid en op bescherming van de persoonlijke levenssfeer ernstig is aangetast door het gedrag van gedaagden. Eiseressen hebben het sterke vermoeden dat gedaagden hun kinderen seksueel misbruikt hebben. Dat er voor een strafzaak op dit moment te weinig bewijs is, doet niets af aan de overtuiging van eiseressen dat gedaagden wel degelijk grensoverschrijdend bezig zijn geweest. Eiseressen verdenken gedaagden met name van kinderporno met hun kinderen, waarbij ook een derde betrokken is geweest.
De ontdekking dat hetgeen eiseres sub 1 vroeger zelf met gedaagden had meegemaakt, herhaald zou zijn bij haar kind en het kind van haar zus, heeft voor een zeer emotionele en woedende reactie gezorgd. Het heeft angst gezaaid, waarvoor thans therapie bij het GGz, Jeugdzorg en extra begeleiding op school is ingeschakeld.
Volgens eiseressen vertonen hun kinderen moeilijk gedrag. [voornaam] is thuis onhandelbaar geworden en [voornaam] heeft een lichte hersenstoornis, waardoor hij licht autistisch gedrag vertoont. Volgens de specialisten van het Radboud hebben de traumatische ervaringen het beeld verstechterd.
Eiseressen stellen voorts dat zij geen enkel contact met gedaagden willen en zij dit hun ook bij aangetekende brieven kenbaar hebben gemaakt. Ondanks dit hebben gedaagden eiseressen en hun gezinnen tot en met 18 oktober 2007 niet met rust gelaten. Volgens eiseressen stond gedaagde sub 2 op 18 oktober 2007 ’s avonds voor de deur van eiseres sub 1. Gedaagde sub 2 wilde met eiseres sub 1 praten, maar deze heeft haar moeder niet binnengelaten. Volgens eiseres sub 1 heeft haar moeder op de deur gebonsd, door de brievenbus geroepen en geschreeuwd. Toen de politie eenmaal arriveerde, was gedaagde sub 2 al vertrokken. Tevens hebben gedaagden [voornaam] op 18 oktober 2007 een verjaardagskaart gestuurd. Ook stelt eiseres sub 1 dat zij thuis en op haar werk anoniem gebeld wordt. Eiseres sub 1 is bang dat gedaagden hier achter zitten.
Eiseressen stellen dat zij en hun kinderen het gebeurde alleen kunnen verwerken als het van de zijde van gedaagden rustig blijft. Voor die rust is het volgens eiseressen nodig dat gedaagden een straat- en contactverbod opgelegd krijgen. Ten slotte stellen eiseressen dat zij bang zijn om hun kinderen naar school te sturen en vrezen voor de confrontatie met gedaagden.

Beslissing rechtbank

De rechtbank wijst de vordering van de dochters echter af, en overweegt daartoe het volgende:

“4.1. Er is sprake van een zeer gespannen relatie tussen partijen. Het spoedeisend belang bij de gevraagde voorzieningen is daarmee gegeven en vloeit tevens voort uit de stellingen van de dochters.

4.2. Het opleggen van een straat- en contactverbod vormt een vergaande inbreuk op het grondrecht van bewegingsvrijheid. Dit grondrecht is in onze samenleving een groot goed, zodat inbreuken daarop alleen in ernstige gevallen van stelselmatig lastig vallen toelaatbaar zijn. De feiten en omstandigheden die zijn gesteld moeten dan in hoge mate aannemelijk zijn en bovendien zo’n inbreuk kunnen rechtvaardigen.

4.3. In deze zaak is niet komen vast te staan dat de ouders hun dochters en gezinnen stelselmatig hebben lastig gevallen. Van enig ontoelaatbaar gedrag tegenover de dochters en hun gezinnen is, in ieder geval na 18 oktober 2007, niet gebleken. Dat de ouders de dochters zouden lastig vallen met anonieme telefoontjes is gesteld, maar door de ouders gemotiveerd betwist. Dit feit is daarom niet komen vast te staan. Onder deze omstandigheden bestaat er onvoldoende aanleiding om de ouders in de bewegingsvrijheid te beperken door het opleggen van een straat- en contactverbod. De gevraagde voorzieningen zullen daarom worden geweigerd.

4.4. In deze procedure wordt geen beslissing genomen over de vraag of de (groot-)ouders hun kleinkinderen seksueel hebben misbruikt. Het gaat in deze procedure alleen om de vraag of de ouders in hun bewegingsvrijheid zouden moeten worden beperkt om aldus contact met hun dochters en hun gezinnen te voorkomen. Hierboven is gebleken dat daarvoor onvoldoende aanleiding bestaat. Wel is het in de gegeven omstandigheden verstandig dat de ouders contact met hun dochters en hun gezinnen vermijden. Ter terechtzitting hebben de ouders verklaard dat zij de wens van hun dochters om met rust gelaten te worden respecteren en zich hier ook aan zullen houden. De rechtbank gaat er dan ook van uit dat de ouders zich daarnaar zullen blijven gedragen.”

Conclusie

Het moet echt gaan om het stelselmatig lastigvallen over een langere periode, en ook de laatste tijd, alvorens een straatverbod en/of contactverbod in rechte is op te leggen.

The post Contactverbod met ouders afgewezen; geen contact meer geweest in afgelopen maanden appeared first on Straatverbod-contactverbod.